پس از آنكه اتحاديه اروپا در يك تصميم گيري عجولانه اعلام كرد كه در تابستان آينده از خريد نفت ايران خودداري مي كند، مقامات مسئول ايران به دنبال آن هستند كه پيش از فرارسيدن اين موعد ايران در اقدامي پيش دستانه شيرهاي نفت را بر روي اتحاديه اروپا ببندد.
يك منبع مطلع كه در جريان جزئيات اين بحث قرار دارد مجموعه استدلال هايي را كه باعث جدي شدن اين امر شده را مطرح كرد.
به گزارش «ايران هسته اي» اين منبع گفت: «نخستين استدلال اكنون اين است كه ايران اطمينان دارد اروپا هنوز موفق به يافتن منابع جايگزين براي نفت ايران نشده و به همين دليل هم يك دوره مهلت 6 ماهه براي اجراي تحريم ها در نظر گرفته است. بنابراين اگر صادرات نفت ايران از هم اكنون به اروپا قطع شود يا حتي كاهش پيدا كند، فعلاً هيچ جايگزيني وجود نخواهد داشت و حتماً اروپا در بحراني بي سابقه فرو مي رود.»
وي اضافه كرد: «ارزيابي ما اين است كه يورو در 10 روز فرو خواهد پاشيد چرا كه عربستان هم آماده جايگزيني نيست و در بهترين حالت ماه ها براي افزودن چند هزار بشكه به نفت صادراتي خود زمان نياز دارد.»اين منبع در توضيح استدلال دوم گفت: «افزايش بي امان قيمت نفت تا همين جا درآمد پيش بيني نشده قابل توجهي را نصيب ايران كرده است، بنابراين ايران اكنون توان يك ريسك بزرگ درباره كاهش صادرات نفت را دارد.»
اين منبع تأكيد كرد: «در واقع بحران حاد اقتصادي كشورهاي غربي اين فرصت را به ايران داده كه بتواند با اقدامات محدود شوك هاي نامحدود به اقتصاد اروپا وارد كند. ايران نگراني در آمدي ندارد؛ چراكه تا همين جا از بحث تحريم نفتي سود برده به جاي آنكه زيان كرده باشد.»اين كارشناس با يادآوري اينكه برخي كشورهاي مهم اروپايي از جمله فرانسه و انگليس در آستانه انتخابات قرار دارند گفت: «بحران در پمپ بنزين هاي پاريس و لندن هزينه درگير شدن با ايران را به كامرون و ساركوزي تفهيم خواهد كرد.»اين منبع آگاه اضافه كرد: «نكته بعدي اين است كه هم اكنون بسياري از شركت هاي اروپايي از ايران طلبكارند و نمايندگان مجلس عقيده دارند بايد با قطع پيش دستانه صادرات نفت از پس دادن طلب آنها خودداري شود.»اين منبع آگاه استدلال بعدي را اين گونه توضيح داد: «غربي ها مي خواهند آغاز تحريم نفتي را به اول ژوئيه يعني آغاز تابستان موكول كنند ولي نمايندگاه مجلس مي گويند اگر قرار است نفت ايران به اروپا نرود بهتر است اين اتفاق از همين الآن كه اروپا در اوج سرما قرار دارد رخ بدهد.»
وي در ادامه با اشاره به اينكه « غرب در يك اشتباه بزرگ خود را با غرور ملي ايران درگير كرده» اظهار داشت: «مطالبه مردمي از مجلس درباره برخورد با اروپا بسيار سنگين است. مجلس تحت فشار شديدي قرار دارد كه هر چه زودتر اقدام كند.»ايران روزانه 450 هزار بشكه نفت به اروپا صادر مي كند كه فقط 18 درصد ظرفيت صادراتي آن را تشكيل مي دهد.

ملك عبدالله، پادشاه عربستان كه شخصاً پرونده عراق را مديريت مي كند، اخيراً از بندر بن سلطان و سعود الفيصل خواسته است از همه امكانات كشور براي مواجهه با جمهوري اسلامي ايران استفاده كنند و در اين ميان، موضوع لبنان و عراق را در اولويت قرار دهند.
به گزارش «شيعه نيوز»، بر اساس اعلام اين منبع، ملك عبدالله در جلسه داخلي با مسئولان ارشد كشور به نكات بسيار مهمي به شرح ذيل اشاره كرده است:
- عربستان سعودي در جريان جنگ ايران و عراق 20 ميليارد دلار به صدام كمك كرد و اگر كمك هاي مالي رياض نبود شيعه در سال 1982 و عمليات آزادسازي خرمشهر يا انتفاضه شعبانيه در سال1991قدرت را در عراق به دست مي گرفت.
- رياض 40 ميليارد دلار در جنگ خليج فارس و پايان دادن به اشغال كويت توسط صدام هزينه كرده است.
عبدالله در اين جلسه محرمانه مي گويد:- من اكنون به شما مي گويم كه آماده ام 250 ميليارد دلار هزينه كنم تا مانع ارتقاي جايگاه شيعه در عراق كه خطري براي حكومتم است، شوم.
بر اساس اين گزارش، برخي طرح هاي خطرناك ملك عبدالله در اين زمينه براي مقابله با ايران و عراق اين گونه است:
- مسلح كردن برخي از گروه هاي سياسي، بهره برداري و فشار به حاكميت بر اساس قدرت سلاح
- حمايت مالي گروه هاي معارض عراقي، ازجمله العراقيه كه با آمريكا روابط خوبي دارد و توسط عربستان سعودي تغذيه مالي مي شود.
- كمك مالي و راهبردي به گروه هاي كرد ضدانقلاب ايران و منافقين
- كمك به گروه ها و افراد خاص كه به دنبال اهداف قومي يا مذهبي هستند. (مانند كمك به ريگي)
- راه اندازي تبليغات عليه شيعه و درگير ساختن جنگ مذهبي (راه اندازي تلويزيون هاي فارسي زبان وصال، نور و كلمه)
از ديد تحليلگران سياسي منطقه عربستان تاكنون در تمامي طرح هاي خود شكست خورده است و از اين هراس دارد كه موج بيداري اسلامي به اين كشور نيز كشيده شود.در واقع از زماني كه توفان خشم و غضب ملت تونس رژيم ديكتاتوري «زين العابدين بن علي» را به زير كشيد و موج تحولات به سوي مصر و پس از آن ليبي، بحرين و يمن سوق پيدا كرد، رژيم آل سعود هيچ گاه و حتي براي لحظه اي از دفاع و حمايت و تأمين مالي و جاني ديكتاتورهاي خاورميانه دست نكشيد تا ثابت كند، عنوان «مأمن و پناهگاه ديكتاتورها در سال 2011» فقط و فقط شايسته آل سعود است. اين كشور همچنين با اعزام نيرو به كشور بحرين تحت عنوان سپر جزيره نتوانست مانع از خشم و قيام انقلاب مردم اين كشور شود و قيام مسالمت آميز مردم بحرين همچنان ادامه دارد.در يمن نيز گرچه اين كشور سعي كرد با طرح ابتكار شوراي همكاري خليج فارس و اعطاي مصونيت قضايي به ديكتاتور اين كشور مانع از رسيدن انقلابيون به قدرت شود، با وجود اين، قيام مردم اين كشور براي كنارگذاشتن بازمانده هاي رژيم ادامه دارد و هر روز مردم با برپايي تظاهراتي بر خواسته هاي خود براي برگزاري انتخابات و واگذاري قدرت به مردم تأكيد دارند.
ناكامي و شكست عربستان محدود به اين كشورها نشد و حتي پول ها و حمايت اين كشور نتوانست دولت سعدالحريري نخست وزير سابق لبنان را حفظ كند و دولت حريري با وجود همه اين حمايت ها سقوط كرد.حمايت رياض از مذاكرات سازش و شخص محمود عباس نيز راه به جايي نبرد و مذاكرات سازش با اسرائيل و آمريكا هيچ نتيجه اي نداشت و كماكان حماس مورد حمايت مردم فلسطين و در نظرسنجي ها نيز شخصيت هاي حماس محبوب فلسطيني ها و جهان عرب هستند.