با آنکه ز ما هیچ زمان یاد نکردی / ای آنکه نرفتی دمی از یاد ، کجایی . . . ؟

                                                    *  *  *  *

ما کشته ی عشقیم ، محبت کفن ماست / پرورده ی رنجیم ، رفاقت هدف ماست

                                         *   *   *   *

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا / تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا

                                         *   *   *   *

در دفتر دل، ياد تو سرمشق من است / يادم نرود ياد تو تکليف من است

                                         *   *   *   *

باز شب شد و من ناله سرايم

از عشق تو دلبر دگر نا ندارم

کي ميشود آيي به سويم نازنينم

تا شب رود و من به سويت آيم

                                           *   *   *   *

زغال اسفندتم رفیق ! میسوزم تا چشم نخوری !

*   *   *   *                     

اگه ۱ روز ۱ شاپرک / تو خونتون کشید سرک

یه خرده یاد من بیفت / نگو ولش کن به درک !

*   *   *   *                      

زود باش از قلبت یک کپی بگیر، چون می خوام اصلشو بدزدم !

*   *   *   *                      

نامه‎ ای‎ از من‎ اگر‎ سویت‎ نمی‎ آید‎ نرنج

هر چه‎ را من‎ می نویسم‎ اشک‎ پاکش‎ می کند . . .

*   *   *   *     

چرندیات شخص عادی

دیگر هرموقع ماهی را از آ» بگیریم تازه نیست

برای دیدن ادامه مطلب کلیک کنید

مدتی است که خبری در سایت های اینترنتی به طور گسترده پخش شده مبنی بر این که آرامگاه کوروش به زیر آب رفته و عکس هایی در همین مورد را هم به چاپ رسانده اند.

با بررسی سایت های مختلف مشاهده کردم همه عکس ها مشابه هم هستند و حتی در اغلب موارد مطلب نوشته شده هم یکسان است. بنابراین همچنان در مورد این موضوع ابهاماتی برای من وجود دارد.

هم در مورد مطلبی که نوشته شده و هم در مورد ساختگی بودن عکس ها.

در ادامه مطلب در ابتدا توضیحاتی در مورد سد سیوند و آرامگاه کورش و سپس مطلب گفته شده در مورد زیر آب رفتن آرامگاه کوروش را تقدیمتان می نمایم.

امید است دوستانی که اهل آن منطقه هستند این ابهامات را با گزارشات تصویری خود برطرف نمایند.

توضیحاتی در مورد سد سیوند:

سد سیوند سدی است که در ۹۵ کیلومتری شمال شیراز، ۵۰ کیلومتری شهر باستانی پارسه(تخت جمشید) و حدود ۱۰ کیلومتری پاسارگاد بر روی رودخانهٔ سیوند ساخته شده است.

رودخانهٔ پلوار بین این دو محوطهٔ باستانی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو (تخت جمشید و پاسارگاد) در کنار آرامگاه کوروش و در دل تنگه بلاغی جریان داد. طرح ساخت سد سیوند در سال ۱۳۶۷ تهیه شد، هر چند که گفته می‌شود این طرح متعلق به رژیم پیشین ایران است. عملیات ساخت این سد از سال ۱۳۷۱ توسط شرکت «سکو» (وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) آغاز شد: سدی خاکی با هستهٔ رسی و ۵۷ متر ارتفاع با تاجی به طول ۶۰۰ متر که برآورد می‌شود دریاچهٔ پشت آن ۲۵۵ میلیون متر مکعب گنجایش و ۱۱ کیلومتر مربع مساحت(در شرایط معمولی) داشته باشد. با آبگیری سد سیوند، تنگه بلاغی و محوطهٔ باستانی اش به زیر آب خواهد رفت. مسوؤلان هدف از ساخت این سد را کنترل سیلاب‌های رودخانهٔ پلوار و آب رسانی به ۹ هزار هکتار از زمین‌های فرودست سد در دست توابع ارسنجان ذکر کرده‌اند. بخش عمدهٔ این سد در یک سال اخیر(هم‌زمان با اوج گیری اعتراض‌های مردمی به ساخت آن) و بنا به گفتهٔ مسوؤلان وزارت نیرو با صرف ۶۰ تا ۸۰ میلیارد تومان از سرمایه‌های ملی ساخته شده‌است. اکنون ۱۴ سال از آغاز ساخت سد سیوند(که باید ۳ ساله ساخته می‌شد) می‌گذرد، که با افتتاح آن در فروردین سال جاری(۱۳۸۶) توسط شخص رییس جمهوری(محمود احمدی نژاد) رسماً آب گیری شد. لازم به ذکر است هزینهٔ ساخت سد سیوند(که بیشتر آن در یک سال اخیر از سرمایه‌های ملی برداشت شده) به چند برابر مبلغ پیش بینی شده در زمان ساخت آن رسید.

بسم الله الرحمن الرحیم

مخصوص کسانی که به ستاره شناسی علاقه دارند

عزیزانی که کم و بیش با بحث های نجومی آشنا هستند می دانند در اوایل دسامبر 2010 ستاره دنباله داری به نام النین(elenin) کشف شد که بحث های فراوانی را با خود به دنبال داشته است.اینکه چرا در محافل نجومی این دنباله دار مسئله ساز گردید از چند جنبه قابل کنکاش و بررسی است.

خصوصیات این ستاره اثر گذاری بر روی زمین وحتی ممکن است نیروی جاذبه را از بین ببرد یا باعث شود جای دو قطب باهم عوض شود

روی ادامه مطلب کلیک کنید

 ناله های حیدری در سوگ فاطمه

برای کامل روی ادامه مطلب کلیک کنید

مسجد جامع ورامین

برج علاء الدوله ورامین

مسجد جامع ورامین

بقعه متبرکه امامزاده یوسف رضا ورامین

کاروانسرای قصر بهرام ورامین

هنر دستی ورامین

آتشکده ری در ورامین

قلعه ایرج بزرگترین قلعه خشتی جهان

دیشب خیلی خسته بودم، واسه همین تصمیم گرفتم زودتر بخوابم. تازه چشمم رو هم افتاده بود که یه دفعه از خواب پریدم. از رختخواب بلند شدم و دیدم همسایه پایینی مهمون داشته و حالا هم دارند تشریف می برند.
تو مراسم و مهمانی ها به محض اینکه اعلام رفتن کنیم، خداحافظی ها از همون کف زمین که نشستیم شروع میشه و تا چشم کار میکنه، تا جایی که همدیگه رو اندازه یه مورچه می بینیم، ادامه پیدا میکنه:

خب احمد آقا ، صغری خانم!

“خیلی زحمت دادیم، با اجازه تون از حضورتون مرخص میشیم.”

با گفتن یه همچین جمله ای، تراژدی سریال یانگوم وار خداحافظی شروع می شه. بیشتر از چهل بار توی خونه یارو خداحافظی می کنیم. حالا حساب کنید مثلا ۶ نفر آدم اومدن مهمونی و حالا دارن می رن بیرون. به طور مستمر و بی وقفه همه می گن:

«خداحافظ»
صاحب خونه بدبخت، پس از کلی پذیرایی و دولا و راست شدن حالا باید به اتفاق اهل و عیال بره دنبال مهمون ها، مستمراً جواب خداحافظیه اونا رو بده:
“خداحافظ ، خداحافظ ، خداحافظ ، قربون شما ، خداحافظ ، خداحافظ ، ببخشید بد گذشت، خداحافظ ، خداحافظ…”
حالا اومدن دم در:

” … خب اصغر آقا ببخشید مزاحم شدیم ، تو رو خدا شما هم یه شب تشریف بیارین.

“خداحافظ ، خداحافظ ، چشم، حتماً مزاحم میشیم، سلام برسونین ، خداحافظ ، خداحافظ…”

توی این دسته اگر تعداد خانم ها از دو نفر بیشتر باشه که دیگه واویلاست. تازه دم در خونه یادشون می افته دستور پختن قورمه سبزی و رنگ موها و آخرین خریدها و جدیدترین دکوراسیون رو به هم بگن و تو تمام این مدت صدای دلنشین «خداحافظ ، خداحافظ» مرتباً به گوش می رسه.
حالا همه سوار ماشین شدن و سرنشینان از چهار طرف ماشین تا کمر بیرون اومدن و دارن دست تکون می دن:

“خداحافظ ، خداحافظ ، خداحافظ “

راننده هم برای عرض ارادت اون موقع شب ۵ تا ۶ تا بوق به معنی «خداحافظ» برای مستقبلین میزنه.
حالا دیگه ماشین رسیده ته کوچه و این بار دیگه فریاد می زنن:
“خداحافـــــــــــــظ ، خداحافـــــــــــــــظ ، خداحافـــــــــــــظ…”
آخه یکی نیست بگه مگه میخواین برین سینه کش قبرستون که دل نمی کنین از هم!؟
تازه فردا ساعت ۱۱ صبح یکی از خانم هایی که دیشب مهمون بوده زنگ میزنه به صغرا خانم و میگه:

“صغری جون ممنون بخاطر پذیرایی دیشب؛ والله زنگ زدم بگم دیشب این بچه ها حواسمو پرت کردن یادم رفت ازت خداحافظی کنم!!!”

عاشق عاشق تر
نبود در تار و پودش دیدی گفت عاشقه عاشق
@@@@@@@ نبودش @@@@@@@@@
امشب همه جا حرف از آسمون و مهتابه ، تموم خونه دیدار این خونه
فقط خوابه ، تو که رفتی هوای خونه تب داره ، داره از درو دیوارش غم
عشق تو می باره ، دارم می میرم از بس غصه خوردم ، بیا بر گرد تا ازعشقت
نمردم، همون که فکر نمی کردی نمونده پیشت، دیدی رفت ودل ما رو سوزوندش
حیات خونه دل می گه درخت ها همه خاموشن، به جای کفتر و گنجشک کلاغای
سیاه پوشن ، چراغ خونه خوابیده توی دنیای خاموشی ، دیگه ساعت رو
طاقچه شده کارش فراموشی ، شده کارش فراموشی ، دیگه بارون نمی
باره اگر چه ابر سیاه ، تو که نیستی توی این خونه ، دیگه آشفته
بازاریست ، تموم گل ها خشکیدن مثل خار بیابون ها ، دیگه از
رنگ و رو رفته ، کوچه و خیابون ها ،،، من گفتم و یارم گفت
گفتیم و سفر کردیم،از دشت شقایق ها،با عشق گذرکردیم
گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداری، عشقو
به فراموشی ،چند روزه تو می سپاری
گفتم که تو می دونی،سرخاک
تو می میرم ، ولی
تا لحظه مردن
نمی گیرم
از دل